Bazılarının acıları, bazılarının cahilliği yüzünden bazılarına kazanç kapısı olur mu? Kendi kendimize layık gördüğümüz bu mu? Hani komşusu açken tok yatamayan ahali. Yok mu? Dara düşünce koşan yok mu? Yok değil mi?
Tüylerim diken diken okudum. Güldüm okudum. Ağladım okudum. Bir yeri sevdim. Başa döndüm bir daha okudum. Ama son sayfada yine ağladım. En çok da Muzaffer'e ağladım. Güldiyar’a sarıldım. Halil ile yanyana oturdum. Bahriye'nin analığına hayran oldum. Söyleyecek başka bir şey bulamıyorum.
