bişnev in ney çün hikâyet mî küned (dinle neyden nasıl şikayet eder)
ez cüdâyîhâ şikâyet mî küned (ayrılıklardan hikayet eder)
gez neyistân tâ merâ bübrîde end (koptuğumdan beri kamışlıktan ben)
ez nefîrem merd ü zen nâlîde end (ağlar kadın erkek inleyişimden)
sîne hâhem şerha şerha ez firâk (isterim hasretle doğranmış yürek)
tâ begûyem şerh-i derd-i iştiyâk (derdimi dökeyim feryat ederek)
herkesî kû dûr mand ez asl-ı hîş (aslında konup da ayrı kalanlar)
bâz cûyed rûzgâr-i vasl-ı hîş (gene o konuşma gününü arar)
men beher cem’iyyetî nâlân şüdem (her mecliste geldim ben ah-ü zara)
cüft-i bedhâlân ü hoşhâlân şüdem (eş oldum bedbahta ve bahtiyara)
herkesî ez zann-i hod şüd yâr-i men (her kim sandı ki bana oldu yar)
vez derûn-i men necüst esrâr-i men (lakin aramadı bende ne sır var)
sırr-ı men ez nâle-i men dûr nîst (sırrım feryadımda değildir uzak)
lîk çeşm ü gûşrâ an nûr nîst (o nuru yok sanar lakin göz kulak)
ten zi cân ü can zi ten mestûr nîst (gizli değildir can tene ten cana)
lîk kes râ dîd-i can d estûr nîst (canı görmek için izin yok sana)
âteşest în bang-i nây ü n”ist bâd (yel değil ateştir bu neyin sesi)
her ki înâteş nedâred nîst bâd (kimde bu ateş yok sönsün nefesi)
âteş-i ışkest ke’nder ney fütâd (aşkın ateşidir ki neye düştü)
cûşiş-i ışkest ke’nden mey fütâd (aşkın coşmasıdır ki meye düştü)
ney harîf-i herki ezyârî bürîd (yardan ayrılanın neydir gönül sesi)
perdehâyeş perdahây-i mâ dirîd (perdemizi yırttı onun perdesi)
hem çü ney zehrî vü tiryâkî ki dîd (ney gibi panzehir var mıdır böyle)
hem çü ney demsâz ü müştakî ki dîd (hem uygun hem düşkün kim gördü söyle)
ney hadîs-i râh-i pür hun mîküned (ney kanlarla dolu yolları söyler)
kıssahây-i ışk-ı mecnûn mîküned (ney mecnun aşkını hikaye eyler)
mahrem-i în hûş cüz bîhûş nist (bu aklı kim anlar akılsızdan gayrı)
mer zebanrâ müşterî cüz gûş nîst (dile mahrem var mı kulaktan ayrı)
der gam-i mâ ruzhâ bîgâh şüd (günler gam içinde vakitsiz soldu)
rûzhâ bâ sûzhâ hemrâh şüd (günler yanışların yoldaşı oldu)
rûzhâ ger reft gû rev bâk nist (sen varsın günlerim ne gam gittiyse)
tû biman ey anki çün tü pâk nist (sen kal temizlikte eşi yok kimse)
her ki cüz mâhî zi âbeş sîr şüd (balıktan gayrısı suyuna kandı)
herki bîrûzîst rûzeş dîr şüd (nasipsizin gönlü gecikip yandı)
der neyâbed hâl-i puhte hîç ham (pişkinin halini anlar mı hiç ham)
pes sühan kûtâh bâyed vesselam (söz kısa gerektir imdi vesselam)
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.