Sevgili İlber Ortaylı'nın fazlasıyla değer verdiği, öve öve bitiremediği yazarın Tolstoy olduğunu öğrendiğimden beri eserlerini tekrar okumak ve kıyıda köşede kalan eserleri ele almak adına bir sevdaya düştük. Çocukluğum; anıların, kısmen gerçek kısmen kurgulaştırılarak anlatıldığı günlük tarzında yarı otobiyagrafik bir eserdir. Bu türde okumaları sevmediğim için kendimi bir hayli zorladım. Yine de beklediğim tadı alamadım. Hayatına dair birşeyler öğrenmiş oldum lakin ben romanlarından devam etmeyi tercih edeceğim. Yine devamı sayılan İlkgençlik ve Gençlik eserlerini başka bahara kaldı.