Ethem Baran' ı ilk tanıdığımda 17 yaşındaydım. Kelime seçimindeki özen, anlatımındaki derinlik bozkır şehrini bile renklendirir nitelikte. Bir hikaye değil şiir okur size Baran. Akşamlar şiir gibi iner hüzünle. Ne anlatırsa anlatsın çocukluğunuzun o naif köşküne götürür. Oradan bir daha bir daha izlersiniz çok eskilerde kalmış çocukluk günlerini. Dönüşsüz Yolculuklar Kitabı da sizi çocukluğunuza, ilk gençlik yıllarınıza bırakıp orada unutan hikayerden. Bazı betimlemeleri o kadar iyidir ki bu kadarına da pes dedirtir. " Otobüs hareket etti. Şehre yeni gelen herkese ömür boyu unutamayacakları ilk tıkadı atan o değilmiş gibi pısmış; küçük, uzak ve soğuk bir şehirde olup olabilecek bütün sesleri ve hareketleri yuttuğu halde yalnızlığını, terk edilmiş görüntüsünü bir türlü üzerinden atamayan zavallı terminal geride kaldı." Ethem Baran tekrar tekrar okunacak hikayecilerimizden.

Dönüşsüz Yolculuklar KitabıEthem Baran · İletişim Yayınevi · 2013100 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.