Bir zamanlar keyif aldığım insanların yanında duramıyorum bile. Onları tanıdıkça, bana ns diyeceklerini,benim karşılığında ne cevap vereceğimi, değişmeyen kalıp düşünceleri, mantık zincirlerini önceden görebiliyorum.
Her beyin, içine kapatılmış zavallı bir atın sonsuza kadar dönüp durduğu bir sirk gibi. Ne kadar çaba gösterirsek, ne kadar dönüp dursak, ne kadar yolumuzu değiştirsek de sınırlar dar, her şey yuvarlak, beklenmedik engeller ve bilinmeyen kapılar yok. Dönmek, aynı düşünceler, aynı keyifler, aynı şakalar, aynı alışkanlıklar, aynı inançlar, aynı mide bulantılarıyla sürekli dönmek gerekiyor.
·
5 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.