Küçük şehrimize akşam,dağların ardından yağmurla gelip yerleşirken ve ben hem üşüyüp hem de yorulduğum için uzanırken bulunduğumuz anın ağırlığını bize hafifletecek tek şeyin hatıralarımız olduğunu anlıyorum .
(Hastanede Mevsimler )
.
.
.
.
Ve yağmura aşık oldum,bir çocuğun annesini sevmesi gibi tutuldum.Çok zaman bana anlatmak istediğimi dinledim.
(Olmayan Şeyin Hikayesi)
.
.
.
.
Ateş denizlerinde mumdan kayıklara
Sağlam mı tekneler aşkları geçmeye
...
.
.
.
Kısmı olarak özgürlük ve anarşi halinin tecessüm ettiği çocukluğun kutsanışıdır.
.
.
.
.
Aslında insanlar daha az birlikte olsalardı veya başkalarını daha az bir araya getirselerdi ve her gün, kim olduklarını ya da olabileceklerini anımsayarak birazcık kendilerine zaman ayırabilselerdi,dünya daha mutlu bir yer olabilir ve hiç savaş çıkmayabilirdi.
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.