Bitti...
Bu ara ben mi çok duygusalım yoksa kitabın hüneri mi gözyaşlarımı akıtmam bilemedim..
Ama bildiğim bir şey var o da ne karakterleri unutmuşum, ne de hikayeyi...
Dönüş, Türkan, Derya...
Bir önceki kitap Dönüş ün defterinden oluşuyordu, bu da Türkan ın kızı Defne nin defteri...
Yarım kalanlar biraz daha tamamlandı sanki bu kitapla ama hayat hep böyle değil midir?
Hayatın ta kendisiydi kitap ve içime işledi, ha gözyaşlarım dediysem ağır dram yok kitapta samimiyetti sebebi...
