Ahmet Murat’ı bir şair olarak zaten seviyordum ve bu kitabından sonra yazar olarak da çok sevdim. Deneme türünde bir eser ama sanki daha fazlası gibi..Yazar kimi yazıda sizi çocukluğuna götürüyor kiminde ise sizi kendi içinize bırakıp derin bir muhasebenin kapılarını aralıyor.
Bu kitabı tek bir kelime ile anlatmam gerekirse “samimiyet” derim. Dertli bir insanın kaleminden çıktığını sayfaları çevirdikçe daha iyi anlıyorsunuz. Hissettiren ve dertlendiren yazılar..özellikle dinlenirken okumak için şiddetle tavsiye ediyorum
