“Yaşam ustası bir şair - Coşkusu sayesinde her şeyi sevince ve varlığa dönüştürebiliyordu.”
Kitabın farklı yerlerinde fakat “Emile Verhaeren’le İlgili Anılar” kısmında yer alan iki cümle bendeki incelemenin büyük kısmını içeriyor.
Belki de ilk defa Zweig’ın derin cümlelerinin arasında kaybolmak yerine; gerçekten de modern bir şairin portresinin anlamlı hissine ve onunla tanışmanın bahtiyarlığına bıraktım kendimi. Onun yaşam sevgisi, heyecan ve coşku tutkusu, onu tanıyormuşçasına doldu içime. Pek tabii bu bir bağlamda yine Stefan Zweig sayesinde.
