Yıllar sonra bile annenizin karşısına gururla çıkarabileceğiniz adamlara aşık olun, adı geçtiğinde sizi ne kadar üzdüğü belli olmasın diye gözlerinizi kaçırdığınız adamlara değil!
Geçen gün ağlayacaktım az kalsın,
Annem yüzüme bakıyordu.
Annem yüzüme ağlarsan, ağlarım der gibi bakıyordu.
Kaç yaşında olursanız olun, yüzünüze öyle bakar anneleriniz.
Hissederek bakar.
İçime dokundu,
Ağlayamadım,
Anlatamadım da..
Beni hep bilmediğim yerlerimden kırıyorlar anne.
Beni hep uzanamayacağım yerlerimden yaralıyorlar..
Çok geç oluyor vakit.
Beni hep gece yarılarında bırakıyorlar.
Boşluklarına geliyorum,
Sonra boşluklarından düşüyorum..
Alıştıramıyorum kendimi bu kadar uzun ve devamlı olmasına ihanetlerin.
İhanet nedir anne ?
Bir kuşun kanadını parçalarsam ihanet sayılmaz mı gökyüzüne ?
Ya da ihanet değil mi balıkları bağışlamayaşımız denize ?
Kaç ihanet varsa bu hayatın içinde,
Nakış gibi göğsümüze işlenmiş anne..
Kime dökülsek, eksilmişiz.
Korumamız gerekmiş kendimizi, güvendiklerimizden.
Kaburgası çatlamış atlar inliyor beynimde anne,
Utanmazken birileri namertliğinden.
Bahar nasıl olsa geliyor da,
Unutturuyor mu karda çıplak ayakla yürüyen çocuğa acısını ?
Anne kim bu hayatın kaybedenleri ?
Ezenler mi, ezilenler mi ?
Mutsuzluk geçiyor da, pişmanlığımız hep mi baki ?
Kimler sözünde durur peki ?
Yalnız peygamberler mi ?
Saraylar yıkılınca, soytarılar krallara gülerler değil mi ?
Ve ah alanlar, sırattan süratla düşecekler mi ?
Bu durmadan zonklayan ağrı da sevdaya dahil mi Cemal abi ?
Sana gelince,
Helal ettim tüm hislerimi..
Annem bakmasa ağlardım şimdi.
Ve annen ne zaman ağlasa aklına gelsin yitirmişliğin seni annen kadar sevmiş birini.
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.