_ " (…) Hiçte bile! Hem o şiir yazmıyor okuyordu!
- Daha ne istiyorsun? Kocan yazıyor. Sana da yazar ama biraz ilham vermen lazım! Önce git Güzin’e de kaşına bıyığına çeki düzen ver! Cemil İpekçi gibi gezip durma oğlanın yanında! O bile senden şuh!
- Ama teyzem günah dedi o işlere!
- Kızım senin teyzen benim çocukluk arkadaşım! Uzun iç donu giymezsen namazın kabul olmaz dedi diye onbeş senedir küsüz biliyorsun değil mi? Sanki kabul makamı karı! Saydırtma sülaleni bana şimdi! Dinden imandan çıkarma adamı!
- Ya abla sana dert anlatmaya geldik. Azarlayıp duruyorsun! Güzel güzel akıl versene! Ne yapayım ben şimdi?
- Bak güzel kızım. Aklını başına devşir. Adam vakti saatinde eve geliyor ne güzel. Meşgale de bulmuş evde kendine. Madem okuyor yazıyor. Açıp baktın mı hiç? Ne tür şiirler yazıyordu çocuk?
- Valla didaktik, pastoral şeyler! Şöyle bir göz attım da!
- O ne be?
- Ya işte doğal yaşam, köy, koyun kuzu, öğütler falan!
- Gördün mü bak! Evde kadın yerine asker arkadaşını göre göre Dede Korkut’a bağlamış oğlan! Yazık yazııık! Bahtsız kuzum benim!..”
(Sinan Terzi, Uzun Şiir, Ketebe Piyan Dergisi, 18. Sayı)
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.