Edebî bir insan olmak çok zor,çünkü edebî şahsiyetler göçebe ruhları olduğu için trene binip insanların telaşla sokakları arşınladığı kentlere gitmek ve otel odalarının penceresinden uzun uzun kentlere bakmak zorundalar. (Kent:Yazarın bakması için gündüzleri yüz binlerce insanın dolaştırılması, geceleri ışıkların yakılması ,gerekirse sokakların boşaltılması gibi türlü oyunları içeren organizasyon .Örnek:"Yazar bakıyor!Çabuk sokaktan bir kedi ,bir sarhoş, bir de fahişe geçirin.!Kedinin adımları ürkek olsun...