Çok sıradan bir gün geçirdim. Önce sabah kahvaltıda kendini marul sanan bir tost yedim, zavallı kafası karışmış kim kendini marul sanar ki. Sonra rüzgarın ittiği bir araca "rüzgar beni hiç öyle itmedi tuhaf, acaba o araba nasıl çalışıyor!?" binip sinirli yaşlı insanlarla dolu bir yükselen oyuğa gittim , genç şaşkın insanlarda vardı ama onlar önemli değil hep konuşup şaşkın şaşkın gezerler sanki birisi kafalarına ağaç dikmiş gibiler. Sonra bir tane sinirli yaşlı insan bana -ve genç şaşkın insanlardan bir gruba- kızdı "sanki kafasına 🌒'ı biz atmışız gibi , ayı fark ettiğinden emin değilim o sinirli yaşlı insan çok şaşkın sürekli eliyle konuşuyor. Sonra başka bir sinirli yaşlı insan, bu biraz aceleciydi belki de güneşi yakalamaya çalışıyordu "ben bir keresinde yakalamıştım ama çok acelesi vardı -aya borçlanmış o yüzden aydan kaçıyormuş- fazla konuşamadık" yorucu bir iş, bizden sincapların çizdiği bir palamut fıkrasını kağıda yazmamızı istedi ,ben hiç zorlanmadım sincaplar çok iyi resim çiziyorlar ama şaşkınlar onları okumakta zorlanabilir. Sonra başka bir rüzgarın ittiği araçla kendi yükselen oyuğuma geldim. Çok sıradan bir gündü-ilginç şeyleri göremeyenler için-.
-Haluk Therin
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.