- Oğlumuz öldüğünde, dedi, bir gece bana Kemalettin Kamu'dan bir dörtlük okumuştun, hatırlıyor musun Turgay?
- "Sevgilim, her insan doğarken ağlar,
Çiçeklerle açar, sularla çağlar,
Rehgüzârı olur bahçeler, bağlar,
Nihayet isimsiz bir mezar olur."
Bir elinin parmaklarını genç kadın, kocasının dudaklarının üstüne koydu zorlukla:
- Devamını ben okuyayım:
"Böyledir kanunu kahpe dünyanın,
Dört mevsim içinde bir bahar olur."
Onların baharları pek kısa sürmüştü.
Ve ne hazindi, şimdi birleşirken ayrılıyorlardı.
Sayfa 314 - Hayat Yayınları
·
12 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.