Doris Lessing İran'da doğan, Afrika'da bir çiftlikte uzun zaman yaşayan, Nobel Edebiyat Ödülü sahibi İngiliz yazar. Kedilere Dair, anlatı türünde ve sahiplendiği, yaşamında iz bırakan kedilerden bahsettiği kitabı. Öncelikle değinmek istediğim şey kitabın 1. bölümünün kedi severlerin okumakta güçlük çekeceği korkunçluk ve vahşiliklerden oluşuyor olması. Okumakta çok zorlandım ve kitabı yarım bırakmayı düşündüm. Ama devam etmek için kendimi zorladım. Bu bölümde çiftlikte sayıları artmasın diye doğan yavruları öldürme "görevini" üstlenen annesinin bu "görevi" yerine getirmeyi bırakması ile artan kedi sayısına çözüm olarak babasıyla kendisinin önce onları zehirlemek istemeleri daha sonra babasının silahla hepsini öldürmesinden bahsediyor. Evet bu bir kurgu değil. Daha sonraki bölümlerde de kedilerin yavrularını öldürmekten sık sık bahseden yazar, kısırlaştırdığı kedilerine de "artık tam bir kedi olmayan kedi" gözüyle baktığını söylüyor. Ayrıca kedileri "güzel" ve "çirkin" diye de sık sık ayırıyor. Üstelik bir bölümde pek iyi anlaşamayan 2 kedi ile yaşarken birini döverek "terbiye etmeye" çalıştığından da bahsetmekte bir sakınca görmüyor. Bir kedi ile yaşamanın ne olduğunu bilenlerin anlayabileceği bazı duygular vardır. 2 senedir bu duyguları tadan biri olarak söylemek istediğim çok şey var. Ama konumuz ben ve kedim değiliz. Kedilerin kısırlaştırılması hakkındaki tavrım çok net şekilde ortadadır. "Hayvan annelik duygusunu tatsın." düşüncesine sahip kişiler bu kitabı okuduğunda tekrar konu üstüne düşünme fırsatı bulabilir. "İnsan ve kedi, bizi neler ayırıyorsa onları aşmaya çalışıyoruz." Yine de sabredip kitaba devam edenler için kitapta kedilere, onların ruh hallerine, en hassas organlarının gururları olmasına, nasıl da birbirlerinden farklı kişiliklere sahip varlıklar olduklarına ve bu akıllı, kibar, başlarına buyruk canlılarla yaşamanın güzelliklerine dair bilgi edinmelerini sağlayacağını söylemeliyim. Yer yer gözlerimi yaşartan, bazen de beni gülümseten bu nevrotik kitabı okuyan herkesten bir inceleme yazısı bekliyorum çünkü ben ne hissedeceğimi hala bilemiyorum. Son olarak kitapta beni en çok etkileyen iki kedi Rufus ve Gri Kedi'ydi. Düşündüğüm şey şu oldu: "Ben hayatta bu kedilerden hangisiyim?" Eve sonradan gelip sakinliği ile çabasızca herkesi idare eden, hasta olduğu ve durmadan doğum yaptığı için bütün ilgiyi toplayan Kara Kedi mi? Yoksa Kara Kedi geldikten sonra kimse kendisi ile ilgilenmediğinden sahibinin dikkatini çekmek için her gün bir fare yakalayıp ona getiren ama onları asla yemeyen, uslu bir kedi olmaya çalışan, oyunlar yapan Gri Kedi mi? Ya da bütün adımlarını temkinli atan, kendisine verilenden fazlasını asla istemeyen Rufus mu? Acaba siz bu kitaptaki hangi kedisiniz?

Kedilere DairDoris Lessing · Metis Yayınları · 2017118 okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilal Ku