“Neee? Dünyaya acıyor musunuz? Dünya güçlü bir varlıktır. Ona niçin acıyorsunuz ki?”
“Dünya’nın kendisine acımıyorum. Onun güçlü bir varlık olduğunun bilincindeyim. Benim acımam, dünyanın susuz kalmış varlıklarınadır. Susuz ağaçlar, ekinler, çimenler, çiçekler acıma duygusu uyandırırlar bende. Sararmış yapraklar, otlar görünce yüreğim burkulur. Susuzluk, yeryüzü bitkilerin de sarılık Üretir. Bitkiye en yakışan renk yeşildir oysa. Susuz kalan, susuzluk çeken yerleri topa tutmak isterim. Benim toplarım sudandır. Toplarıma,” damla”der dünyalılar. Damlalarımın birlikte yere dökülüşü” yağmur”olarak adlandırılmıştır.
Sayfa 26 - Özyürek yayıneviKitabı okudu
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.