Efsanevi Hugo klasiklerinden biriyle incelememe başlayacağım. Bu ay ve geçen ay Hugo okumaya karar vermiştim. Notre Dame’ın Kamburu da okuyacaklarım arasındaydı. Hugo sevdiğim romantik yazarlardan biri. Bütün romantikler gibi halk kültüründen oldukça bahsetmiş eserinde. Hugo klasikleri ne kadar sevmese de ben onları da seviyorum. Kitabın olay örgüsü adından da anlaşılacağı gibi; Notre Dame Katedrali’nde geçiyor. Paris’i bir bölüm olarak yer vermiş Hugo. Katedralin iç ve dış mimarisini oldukça iyi betimlemiş. Katedrali betimlemesinin de tabii ki bir nedeni var. 19.yüzyılda katedralin bakımsız olmasından dolayı yıkılması istenmiş, Hugo da halkın dikkatini buraya çekmek amaçlı bu eseri yazmış. Bu roman sayesinde de katedral yenilenmiş. Paris insanını ve Paris’i çok yerinde anlatmış olması beni etkileyen bölümlerdendi. Karakterler ise oldukça ilginç seçilmiş. Kambur, çirkin, sağır birini betimlerken gözümde canlanan bir canavardı sanki. Yüzbaşını yakışıklı, çekici, kendine güvenen biri olarak betimlemesi de iki zıt karakteri bize sunuyor. Çok güzel olan bir çingene ama ucube. Romandaki iç çatışmalar ise düşündürücü nitelikte; ucube- güzel, dindar-güzel, çirkin- iyi kalpli, güzel- kötü huylu... Kambur, iyiliği temsil ederken, rahip(dindar) ise kötülüğü temsil ediyor. Rahibin bakir kalması gerekirken, bir yozlaşma ile cenneti değil seninle cehennemi istiyorum demesi şeytani bir ruh taşıdığını gösteriyor. Bunu da aslında şu cümle ile anlıyoruz; “Bilginken, bilimi ayaklar altında çiğniyorum; asilken, adımı mahvediyorum; rahipken, dua kitabını bir kösnü yastığı yapıyorum. Ama yine de sen Esmeralda beni hala sevmiyorsun.” Burada rahibin Esmeralda’ya olan bağlılığı aşk mı yoksa sevgi mi yoksa bir saplantı mı? Benim fikrim saplantı yönünde; rahip eğer Esmeralda’ya aşık olsaydı ona kötülük yapamazdı, aşk kötülüğü düşündürmez çünkü, Kambur’un aşkı saf ve temizdi çünkü kendini bile feda edebilecek kadar seviyordu. Buradan da anlaşılacağı gibi çirkin olan, kötü huylu ya da ahlaklı olamaz. Dindar olan biri her zaman için ahlaklı değildir. Hugo’nun güldürücü bir üslubunun olması ve bunu eserlerine de yansıtması hoşuma giden detaylar arasında yer alıyor. Mahkemede kamburun yargılanırken, hakimin de tıpkı kambur gibi sağır olması ve komik bir trajedi şeklinde bu konuşmaların geçmesi hoşuma giden bir bölümdü. Burada Hugo acaba sağırlık motifi ile topluma bir eleştiri mi sunmuştu yoksa güldürü amaçlı mı bu motife yer verdi o konuda tam bir fikre sahip değilim. Aynı zamanda toplumun yapısını, sınıf ayrılıklarını, yoksulları ve zenginleri,var olduğu sanılan bir adaletsizliği çok güzel eleştirmiş. Hugo bu eseri yaklaşık 6 aylık bir zaman diliminde oluşturmuş. Yazılacak çok şey var ama spoiler vermek istemiyorum sevgili okurlar. O yüzden okuyun ve üzerine konuşalım :) Şimdiden keyifli okumalar...

Notre Dame'ın KamburuVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202232,6bin okunma

··

228 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.