Kavuşur mu bir gün,
Tüm aşıklar,
Kavuşur mu bülbül Gül'üne,
Biter mi âh u zârı.
Gül kokusuyla kendisine çektiği bülbüle
Kavuşunca artık kokmaktan vazgeçer mi?
Ya kokmaktan vazgeçerse,
Ve bülbül onu artık sevemezse
Orda biter mi aşk?
Bülbül başka gül mü arar kendine,
Yoksa sevdiğinden uzaklaşır mı?
Kokusunu duymak için...
-Bülbül, güle hitaben-
Ben seni uzaktan uzaktan sevdim
Sana olan özlemimdi benim aşkım
Hasretimdi, iç yaramdı
Ben ki yaklaşınca kokunu almaz oldum
Kavuştuk diye aşkımız bitti sandım
O yüzden senden uzaklaştım
Ve kokunu yine aldım,
İçime içime çektim...
İşte ben seni, bunun için sevdim.
-Gül, bülbüle hitaben-
Sen sahte aşıkmışsın
Benim kokumu herkes sever
Sen benim dikenimi sevemedin,
Benim rengimi herkes sever,
Sen benim kökümü sevemedin...
Senin tek derdin güzel kokuydu
Benimkisi ise sevdiğime kavuşmaktı.
Ne var ki, ben muradıma erince sen,
Sen muradına erince ben mutsuz oldum.
Muradımız farklıysa, birbirimizi sevmemizin,
Bir anlamı var mı?
Ve bülbül ağladı,
Ben ki senelerdir âh u efgân ederim
Sevdiğime kavuşmak için,
Bir gün fırsat bulup kavuşmuşum
Kokuyu alamayınca fırsatı tepmişim
Yazık olsun bana şimdi
Artık daha içli şakırım
Belki bir gün beni tekrar seversin...
/Âşık Bülbül