Romalıların yakın ataları evliliği bir nikah orjisiyle kutlarlardı; önce kocanın bütün arkadaşları şahitlerin huzurunda, gelinle ilişkiye girerdi. Bu geleneğin istikrarlı çift olma fikrinin bilinmediği eski zamanlarda evlilikten önce gelen sözde 'serbest fahişelik' durumunun devamı olduğu düşünülmektedir. "Doğal ve fiziksel yasalar evlilik bağına yabancı, hatta karşıdır," diye yazar Otto Kiefer, 1934 tarihli Sexual Life in Ancient Rome'da. "Bundan dolayı, evlenen kadınlar kendisine saygısızlık ettikleri için Doğa Ana'mn gönlünü almalı ve başlangıçtaki iffetsizlikle evliliğin iffetini elde
edeceği serbest fahişelik dönemine girmelidir."