Sen sonbahar idin, adını ilkbahar eyleyim diye yollardayım gündüz gece.
Bazen hayaldi,bazen rüya.
Bazen ayağıma takılan bir taştı,bazen koca bir dağ.
Yılmadım, ben yılmdıkça daha da kolay oldu akan yollar.
Ömrüm hep adını çağlar.
İklim sevgi olunca bir hatır bir gönül işitir de aklım gerçeğe akar.
Oysa hayal de gerçektir aslında.
Kendin kurabildiğin kadar.
Sayfa 88Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.