Teistler ateistler tarafından sık sık akılcı olmamakla itham edilirler. Şimdi, eğer bu itham teistlerin dışsal anlamda akılcı olmadıklarına dairse, teistlerin bir kaçış yolu vardır: Ateistin benimsediği akılcılık ölçütlerini ya da bu ölçütlerin teistik inanca uygulanmasını sorgulayabilirler. Çok daha ağır olan içsel akıldışılık ilhamıdır; çünkü bu, teizme içkin bir sorunun olduğu anlamına gelir. Burada söylemek istediğim şey, kötülük sorununa yanıt vermeyi reddeden teistlerin içsel akıldışılıktan suçlu olduklarıdır; en azından şu inançları bir arada taşıyorlarsa:
1 ) Sevgi dolu bir yaratıcıya inanmak entelektüel olarak savunulabilir.
2 ) Biz kötülük sorununu çözemeyiz: yani, biz acının varlığının
ve doğasının sevgi dolu bir yaratıcının varlığıyla nasıl bir
arada barındığını açıklayamayız..
Sayfa 156Kitabı okudu
·
17 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.