Aforizmalarım vardı bana ait,
kimsenin bilmediği.
Dimağıma sıkışmış,
aşk üzerine kalbimi kuşatmış,
meşk olacak sözcükler içeren hislerim,
hissettirmediğim duygularım,
geceleri ve gündoğumu kitaplarımın içine
akıttığım serüvenlerim de vardı.
Yarına umutla bakacağım anlarım da olmadı değil.
Ya şimdi!
Bir türlü doğmayan güneş, kararmayan hava,
pişmeyen kahve, yanmayan sigara,
içilmeyen su, koklanmayan gül...
Ve tatsız, tuzsuz kocaman bir ben…
(ihtiyar)
··
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.