Tüm kadınlar, en erken yaşlarından itibaren, ideal kişiliklerinin erkeklerininkinin tam tersi olması gerektiği inancıyla yetiştirilirler; yani öz-irade ve öz-denetim yönetimi değil, ama başkalarının denetimine boyun eğme ve teslimiyet. Tüm ahlaki kaideler ve şimdiki tüm duyarlılıklar, başkaları için yaşamanın, kendilerinden tam bir feragatin ve şefkatleri dışında hiçbir hayatları olmamasının kadınların görevi ve doğası olduğunu anlatır.