yaşar kemalin dağın öte yüzü üçlemesinin ilk kitabı. yalak köyünün tanıtımı, insanları arasında ki ilişki gibi konularla giriş yapılmış. tabi önplanda olan, insanların içinde bulundukları zor durumu okuyucuya vermek. yaşar kemal romanlarından birisi. dağın öte yüzü serisinin ilk kitabıdır. yaşar kemal bu kitapta çukurova insanını, üslubunu ve yaşananları yine çok güzel betimleyerek anlatmış. zamanımızda yitirmiş olduğumuz güveni, daha doğrusu insanların birbirine güvenini, komşu dayanışmasını bize tekrar hatırlatmıştır. öncelikle hikayenin 50'li yıllarda, yani demokrat parti'nin türkiye'de fırtınalar estirdiği dönemde geçtiğini belirtmekte fayda var. anadolu halkı, "demokrat" kelimesine pek dili dönmediği için bu kelimeyi "demirkırat" olarak telaffuz ediyor o dönemde. haliyle "demokrasi" de "demirkırasi"ye evrilmiş vaziyette. hikayeye gelecek olursak, anadolu'da feodal yapının olanca şiddetiyle hüküm sürdüğü dönemler. hükümet komiserlerini de yemleyen toprak ağaları köy muhtarları aracılığıyla köylüye kan kusturuyor. emeğin gerçek sahibi olan pamuk ırgatlarına, toplanan pamuktan doğan hasılatın yalnızca yüzde yirmi beşlik kısmını layık görüyor. kalanını ise -muhtarı arpaladıktan sonra- kendi alıyor. romanda bu ağa'nın ismi delice bekir. bu düzene bir kısım köylü gizliden gizliye isyan bayrağını açmış durumda ancak bunu muhtara haykıracak yürekli adamı bulamıyorlar bir türlü. zira köylü pasifize edilmiş, muhtarla ve ağayla zıt düşerlerse aç kalmaktan korkuyorlar. işte böyle bir ortamda, romanın ana kahramanı uzunca ali, muhtara artık delice bekir ağa'nın belirlediği tarlayı sürmek yerine daha fazla kazanacakları ve kendi istedikleri bir tarlayı sürmeye karar verdiklerini haykırıveriyor. bunun üzerine dellenen muhtar köylüye şöyle hitap ediyor: "demirgırası olmayan yerde, söz birliği olmayan yerde hiçbir dirlik düzenlik olamaz arkadaşlar. ve de hiçbir zaman milletin beli doğrulamaz. bir işte demirgırası olacak ki belimiz doğrulacak. size deyim ki, ve de efendime söyliyeyim ki, bu uzun alinin arkasına gitmeyiniz. ve de o, demirgırası düşmanlığı yapıyor. hepiniz hükümet nazarında cunhalı düşersiniz. ve de ben de sizi kurtarmam. muhtara karşı koymak, ve de bir köyün büyüğüne ve de köy kuruluna... delice bekir ağa akıllı, ve de cin gibi bir adamdır. ve de çok ömür görmüştür. seferberlikte alaman arkadaşları, bekirce demişler ona, türk ordusunun tüm askerleri senin gibi olsa, bu millet yeryüzünde toprak koymaz zapteder. ne alaman kor, ne de ingiliz. ve de al sana, bekirce, bir sandık ilaç, hediyemiz olsur götür köyüne. götür de hastalık sayrılık uğramasın yanlarına. delice bekir ağadan çok çukurova beylerinin dilinden kim anlar içimizde? onları, ondan daha iyi kim kafese kor? elin adamı on kuruştan toplarsa pamuğu, biz on birden toplarız. ve de kâr ederiz. ve de delice bekir ağanın sayesinde. ve vetandaşlarım, ve sevgili köylülerim, siz demirgırasiye ezelden gönül vermişsiniz. delice bekir ağa ezelden beri size çiftlik bulur. iyi, verimli pamuğu olan tarlalar bulur. el bir dönümlük tarladan elli kilov toplarsa, biz yüz kilov toplarız. ve de bekir delice çavuşun sayesinde. demirgırasiyi bozmak, ona aykırı bir hareketlerde bulunmak alimallah günahtır. ve de adam cehennemin içinde, tam gözünde yanar. ve de cehennemin gözünde durmak ne gayri mümkündür." şu kısa bölümde, muhtarın demokrasiyi bir hükümet kırbacı olarak kullandığını ve statükoya karşı gelmeyi demokrasi düşmanlığı olarak lanse ettiğini görüyoruz. hakkını arayan köylüyü, "birilerinin oyununa gelmemeye" ve "demokrasiye sahip çıkmaya" çağırıyor. aba altından sopa göstermeyi ve yasalarla tehdit etmeyi de ihmal etmiyor. ne kadar acı, ne kadar kalleşçe değil mi? ve ne kadar tanıdık...

OrtadirekYaşar Kemal · Tekin Yayınevi · 19792,638 okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

gedê bajêr