Uyandım...
Saat üç, dört, beş bana hiç fark etmez.
Ne zaman çalınsa kalbim derler ki:
"Bir arkadaşa bakıp da çıkacaktık."
Kalan umutlarımdan birini seçip
Hepsini hepsini hep kaybettim.
Şimdi kendimden geriye
Ne kaldı? Ne kaldı?
Kimseler duymadı, sadece duvarlar ağladı.