Ahmed Arif'in dizeleri verilmesi gereken derstir insanlığa.
Adaletsizliğin hüküm sürdüğü bu dünyada, adaletin sesidir kulağımda. Ne zaman bir şiirini okusam sessiz bir çığlık duyarım, delip geçer kulağımı sessiz bir isyan.
Karşılıksız bir aşkın vermiş olduğu o öldüresiye acıyı okurum mısralarında.
Kendi içinde kendi kalbiyle yapılmış bir iç savaşın izlerini görürüm tüm çıplaklığıyla. Tanık olurum o darmaduman kalbin sokaklarına.
Ve çoğu zaman anlatamadığım olur, sesim,olur dilim olur...
Yani sessizliğin sesidir Ahmedim.
Hasretin, sevdanın adıdır, umudun öğretmenidir Ahmedim.
