Albert Camus'nün asıl şöhretine kavuşmasını da sağlayan 1957 Nobel Edebiyat Ödülü almış eseridir. Aynı zamanda yazarın okuduğum ilk eseri. Başkahramanımız Meursault adında bir adam. Meursault'nun çevresine karşı duygusuzluğu ilk başlarda beni çok rahatsız eden bir durumdu. Hatta kendisini mahkemeye taşıyan olaydan bile pişman olmadığını dile getiremeyecek kadar duygusuz oluşu bir nebze beni kahramandan soğuttu. Fakat sonlara doğru geldiğimde papaz ile konuşmasından sonraki düşünceleri beni de o duygusuzluğun bir parçası yaptı. Ya da şöyle söylemek daha doğru olur etik kurallar çerçevesinde yaşadığı sürece insanın herhangi bir acı, sevinç, aşk vb. duygulara sahip olmak zorunda olmaması yahut bunu dışına vurmak zorunda olmadığı kanısına varabiliriz. Bilmiyorum belki de ben çok yüzeysel bakıyorumdur.Şunu da söyleyeyim kitap aynı zamanda idam cezası hakkında bir eleştiri niteliği de taşımakta. Çevirmen güzel çevirmiş ağır bir edebi dilin olmaması beni olayların içine daha çok çekti.

YabancıAlbert Camus · Can Yayınları · 2020112k okunma

·

17 views

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yunus Emre K.