Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Gönderi
Suat Derviş ile yıllar önce Oğlak Yayınları'ndan çıkan Kara Kitap ve Hepimiz Birbirimizin Örneğiyiz kitapları ile tanışmıştım.Fosforlu Cevriye'yi ise geçen yıl okudum.Suat Derviş külliyatına başlamadan önce, sevgili Feryal'in de önerisiyle Anılar, Paramparça kitabını okumaya karar verdim.Anılar, Paramparça Suat Derviş'in çocukluk anıları ile başlayıp, Almanya dönemi anıları ile devam ediyor.Kitabın diğer bölümünde gezi yazıları yer alırken son bölümde kendisi ile yapılmış söyleşilere yer verilmiş.Ayrıca Suat Derviş'in yeğeni Bülend İsmail Dervişoğlu'nun kaleme aldığı "Derviş Ailesi Tarihi" de kitabın sonuna eklenmiş.
Daha 16 yaşındayken kendisinin haberi olmaksızın Nâzım Hikmet tarafından gizlice ( Suat Derviş'in annesinin haberi var) Alemdar gazetesine gönderilen Hezeyan adlı şiiri büyük ilgi görüp gazetede yayımlanır.
Nâzım Hikmet'in Suat Derviş için yazdığı şiiri de paylaşmasam olmaz!️
GÖLGESİ
Ağlasa da gizliyor gözlerinin yasını;
Bir kere eğemedim bu kadının başını.
Kaç kere sürükledi gururumu ölüme,
Fırtınalar yaratan benim coşkun gönlüme.
Cevapları öyle heycansız ki onun,
Kaç kere iman ettim, hiçliğine ruhunun
Kaç kere hissettim ki, yine bu gece gibi
Güzelliğin önünde, dolup, çarpmalı kalbi
Ne mehtabın aksine yelken açan bir sandal,
Ne de ayaklarında kırılan ince bir dal.
Onun taştan kalbini sevdaya koşturmuyor,
Bir çiçeğin önünde bir dakika durmuyor.
Dönüyoruz yine biz uzun bir gezintiden,
Gönlümün elemini döküyorken ona ben
O bana kendisini gülerek, naklediyor,
Bilseniz mavi boncuk nasıl yaraştı diyor.
Ya bu kadın delidir,yahut ben çıldırmışım,
Ben ki, birçok kereler kırılmışım, kırmışım.
Ömrümde duymamıştım böyle derin bir acı,
Birden onun yüzüne haykırma ihtiyacı.
İçimde alev alev tutuştu yangın gibi,
Bir dakika kendimin olamadım sahibi.
Hiç olmazsa öcümü böyle alırım dedim,
Yolda mağrur duran gölgesini çiğnedim.
Nâzım Hikmet
Peki biz neden bu kadar geç tanıdık Suat Derviş'i?
Zihni Turgay Anadol'un sorduğu soruya Suat Derviş'in verdiği yanıt çok net açıklıyor neden tanımadığımızı ya da unutturulmaya çalışıldığını.
"Sizden neden yazı almıyorlar?"
"Bizim cadde daha bilgisizken ben herkesten evvel uyanmıştım da ondan.Faşizmden, Nazizmden, çıkmak üzere olan İkinci Cihan Harbi'nden nefret ettiğim ve kalemim ve dilim yettiği, gücüm yettiği kadar mücadele ettiğim için.Devrimci, toplumcu; sosyal adaletçi olduğum için.Bu uğurda polis takibatına uğradığım, hapishanelerde, polis müdüriyetlerinde süründüğüm, altı yüz erkek arasında tek kadın olarak askerî hapishanede mevkuf yattığım için.Ankara Caddesi'nde ilk basın sendikasını kuran beş meslektaştan biri ve kurulmuş olan sendikanın da başkanı olduğum için.Hariçte faşizmle, içeride sefaletle savaşanlar henüz pek az iken savaşmaya başladığım, sosyal adaletsizliğe karşı bayrak açtığım, fıkralarım, romanlarım sosyal konudaki röportajlarımla, Türk halkının hakikî durumunun tablosunu ilk verenlerden olduğum için.O zamanlar halktan yana olmak, emekçiden yana olmak sosyal adaletçi olmak suçtu.Şimdi kolay kahramanlıktır." syf 252
Suat Derviş'in eserlerini yayımlayan İthaki Yayınları'nı da kutlamak gerek.️
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.