"Zaman, eti kemik geçmiyordu artık, rüyalara yüz vermiyordu nicedir, büyümek hem büyülü hem buhranlı bir şeymiş meğer.Bulutu gördün mü yağmura hazırlanmak demekmiş, kaçışlara açılan bir saçak altı, yolculamalara hazır bir durakmış.Ne ki yetmedi bildiklerim gördüklerime, her türlü ıssızlıkta ıslanmayı seçmiştim bir kere.Bu kez son demek, bir gençlik atasözü, bir ne oldum deliliğiymiş.Üşümenin de bir yordamı, yorgunluğu olduğunu şimdi anladım.Şimdi ne tuhaf, ne hoş ne çabuk, ne boş bir kelime.Baba gibi iki hece, ağızda dağılıveren, yutkunurken unutulan daha.Tıpkı sen, müskat, tıpkı sen.Küçücük ellerimde yarılan dağ, heybeti kadar hükmedemeyen heyula!Tıpkı babam, tıpkı kabuk, tıpkı o gizli bulut..." syf 94 Bitirgen, küçük ve şeker gibi tatlı kayısı demekmiş.Bitirgen, ergen kızımızın günlüğünün adı.Babası için kızımız da bitirgen.Büyümenin sancıları ile kıvranan, dünyayı anlamlandırmaya çalışan Bitirgen'imiz günlüğüne not düşer kafasındakileri.Bitirim bir ergenin gözünden dünyaya bakmak büyük keyif verdi bana.Bitirgen, serinin ilk kitabı.Hatta ben bilmeden serinin ikinci kitabı Pala Hayriye'yi almıştım ilk.Epeydir de okunmayı bekliyordu kitaplığımda.Devam etmeli o halde seriye.Önerir miyim? Kesinlikle öneririm.Kitabın sonunda iki bölüm var ki ( Tıpkı Kabuk ve Ceviz Oynamaya Geldim Yoktun...) uzun zaman etkisinden kurtulamayacağım.Yukarıdaki alıntı Tıpkı Kabuk bölümünden.Tıpkı Kabuk baba demekse Ceviz Oynamaya Geldim anne demek... "Ben seni anne, ben seni yıllar sonra tekrar o ağacın dibine yatırayım, yine kahkahalarla gülelim diye başında beklemiştim.Ben seni anne, o ceviz tanesi gibi içimde oldurmuş, canımdan can vermeye hazır durmuştum.Ama olmadı, artık o ağaç kurudu, artık o sırık kırıldı, artık o cevizlerin içi küf, artık o bahçe kuru, artık o yazlar yok...Artık ne bir kız çocuğunun günlüğü yetiyor anlatmaya her şeyi, ne cevval bir akıl, ne harlı bir kalp, ne kırık dökük bir müskat, ne de kabuğunu haiz bir ceviz...Olmuyor, böyle olmuyor."

BitirgenFigen Şakacı · İletişim Yayıncılık · 2018264 okunma

·

118 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özlem Akbaş