Gönderi
124 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
Bir bisiklet ve doğa aşığı olarak okuduğum bu kitapta, yazar okurla o kadar güzel ve sade bir dille bağ kurmuş oluyor ki gerçekten içinizden bir çadır kapıp ormanda yaşamayı istiyorsunuz. Bu hisse bir de Kaptan Fantastik filmini izlerken kapılmıştım.
Bongo ile kurduğu bağ sağcı adam Bosse gibi gerçekten kıskanmanıza sebep oluyor. Gizliden değil baya açık açık eleştirdiği ve mesaj verdiği çok nokta var. Hele kapanışla son bir vuruşu var: Hah! Doppler’den de böyle kapanış cümleleri beklerdim, diyorsunuz.
Sürekli başarılı, akıllı olma yarışı içinde kendinizi sorguluyorsunuz.
“Bir şeyleri düzeltmek düşüncesi onda takıntı haline gelmiş. Sırılsıklam bir salakmış, kendine gelmesi için iyice dibe bulması gerekiyormuş.“
“Dünya insanlara ait değil, insanlar dünyaya ait.“
“Ne ben dışarıya çıkabilirim ne de dünya içeriye girebilir; orada öylece bir çocuk gibi çıt çıkarmadan yatıp hiçbir şey yokmuş gibi davranıyorum.”
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.