Yine bütün sancılarını satırlara dökmüş bir şair "İçimizi kazıya kazıya yıkılacağız Bu çağda anlaşılmak üzere hiç bir koridor yok Öleceğiz bizi anlamayacaklar" Sancılar içinde ruhu yaşama direnen bir adam Ama neden bu mısraları yazmıştı ki. Şimdi durduk yere neden içimi kusmuştum ve acımın ağzımdan aktığını görmüştüm... "Biliyorum gitmeliyim.." diye başlıyor şair ilk cümlesinde bizleri sarsan ve yaşamın kitaba dökülmüş halinin en samimi başlangıcını yapıyor. Şiir ile ilgili bir çok tanım okumuştum ilgilimi çeken tanımlardan biri ise şu olmuştu; “Şiir cümleyi ortasından çözüp başını sonuna bağlamaktır. Geriye kalanı ise suratlara çarpmaktır. Çünkü şiirin ortası yoktur , o ya hep iyidir yada hep kötü .” Jiyan Baran şiirleri bu tanımla kendini anlatır . Her şiirinde bir hikaye , bir anı: (Anılar ambarı ) “Eğer Van’a tekrar gidersem yorganımı ve yüz yıldır kanayan kalbimi ateşe vereceğim ..” (bir hikaye ) “Penceresi açık bir evden Şakiro’nun sesi geliyordu.” (bir anı)

UnJiyan Baran · Ceren Kültür Yayınları · 201930 okunma

·

64 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Samira küçükbiltekin