"... İnsanlar arası ilişkiler ve insan-hayvan arası ilişki arasındaki, şu ana kadar bildiğim kadarıyla pek irdelenmemiş karşılaştırmalar arasında, yetişkinlerin çocuk ve genç bireylere davranışı ve yetişkinlerin yaşlılara davranışı da bulunmakta. Bütün bu durumlarda, baskıya uğrayan davranışlarının tüm sorumluluğuna sahip olmayan biri olarak görülüyorlar. Örneğin çocuklar ve yaşlılar (sorumluluk konusundaki, gerçek potansiyellerinden bağımsız olarak) zayıf ve yetersiz olarak görülürler. Yaşçılık, yetişkin-rejimi adı verdiğim, yetişkinliğin, yaşlı veya gençlerde bulunmayan bir sorumluluk niteliğine sahip olduğu görüşüne temellerini dayamaktadır. Hayvanlar gibi, yaşçılık tarafından ezilenler bireysel karakter ve değer sahibi olmayan nesneler gibi muameleye maruz kalmaktalar. Fırsat buldukça sömürülüp, “şirin” oldukları düşünüldüğünde şımartılırlar, ancak neredeyse hiçbir zaman yetişkinlere gösterilen saygı kendilerine gösterilmez. Çocuk, yaşlı ve hayvanların, yaşayan, düşünen duyarlı varlıklar oldukları gerçeği, yetişkinlerin üstünlük ve güç mücadelesinde bir şekilde kaybolup gider. Ataerkillikten pek de farklı olmayan bir şekilde, yetişkin-rejimi de resmi bir hiyerarşi gerektirmez: Egemenliğini, kurbanlarını yetişkin zalimlerinden gerçekten de daha az değerli olduklarına ikna ederek sağlar. ..."
veganarsi.wordpress.com/2013/08/07/hayv...
·
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.