“Ey aşk !
Ateştir, senin nesebin.
Dumandır, niteliğin kaynağın ise rüzgar..;
Su tufana dönüştü.. toprak da küle,
Senin kokunla ateş rüzgara karıştı..;
Şirin'siz her saray, bisütûn gibi viranedir..;
Ferhat'sız her dağ bir saman çöpüdür rüzgarda..;
Yedi nesil öteye, tüm atalarımız gâmdı..;
Bize miras kalan hep sonsuz keder oldu..
Rüzgar esince toprağımızdan senin kokun geliyor..;
Sadece sen kalacaksın;
Biz hepimiz gidince.”
Hafız-ı Şirazi