Eskiden taşlar da ağlardı
Ağlayıp unutarak geçirdik zamanı,
Kimse kendi zamanından gelmiyor
Üzülme ölüm yaşıyor Niobe
Nietzsche,deli Nietzsche,1844-1900
Ölürken ağladı,güzel şeyler yazmışım
Dedi başucundakilere
Unutulur, sonra ağlanır
Üzülme ölüm yaşıyor Niobe.
Bırak da sana geleceği anlatayım
Ölümdür yaşamın bekçisi
Üç kez ölür insan ararken
Unuttuğunu, unutma bunu.
Ölürken usunda bir şey kalır
Önemsiz bir şey,kar yağışı gibi,
Dalgınlığımız bundandır,suskunluğumuz bundan
Sayfa 552 - ŞarapKitabı okudu
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.