Ve senin bu Eylül günü,
Güz kurusudur diye
Kırmaktan çekinmediğin her bir dalım,
Baharda bana çiçek açacaktı.
Ben seni artık nasıl affedeyim..( sf : 72)
Her sayfada inanılmaz bir duygu yoğunluğu vardı. Yazar, duygu ve düşüncelerini kalemiyle çok güzel ifade etmiş. Kendinizden bir şeyleri mutlaka bulacağınız bir kitap.Okumak isteyenlere keyifli okumalar dilerim.