DOĞMAZ DOĞAR!
Ben doğar doğmaz!
Annemin billur sütü kesilmiş.
Atamdan yadigar yerim yadırganmış
Ufkumun çizgisine yetişemeden
Mor dudaklarım mırıltılar çıkarmış.
Doğar ben doğmaz;
Beni ilk gören Nebi.
Yadırganmış yatağımı kaldırmış,
Fıçılara süt basmış
Abayı bürünüp fidanlar dikmiş.
Doğmaz ben doğar,
Ve varlığım ve yokluğum,
Başkasının bahtıyla önüme koyduğum,
Ne olursa olsun ipe dizilen ben olduğum.
Bilendiğim, bildiğim, yitirdiğim.
Safları kuyularda sıklaştıran Yunus’um,
Oku saplayan o ise;
Eylesin gönlümü,
Neylesin sözümü.
Kübra Öztürk
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.