Dünya dediğin nedir ki
Hepimiz bir hayalin içindeyiz
Giymişiz bize biçilen elbiseleri
Kimimize dar kimimize bol
Kendi rolümüze aktör Ötekine seyirciyiz
Gün güne erişir
Mevsim dağları beyazdan yeşile çevirir
İnsan yürür ömür yolunu
Adına ayrılmış durağı bulana değin.
Şimdi çiçekler ek geçtiğin yerlere
Bırak hayret etmeyi farklı olana
İkiyse sen de olan
Ver birini avucları boş olana
Koca bir tebessüm bırak yüzlerde
Ardından adını ananlara...