Gönderi

“Şerefe” ne kıymetli sözdü. İçkinin şişede durduğu gibi durmadığını herkesin bildiği meyhanelerde, içenlerin kendi aralarında yaptıkları bir anlaşma gibiydi. Coşkuyla, hırsla söylenmiş sözler, anlatılmaması gerekenler, olur da içkinin etkisi ile masaya dökülürse, bunların hepsi o masada kalacak, laf dışarı taşmayacak demekti. Bu şeref meselesiydi.”
Sayfa 56 - Siyah KitapKitabı okudu
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.