“Hımm...Evet, Belki... başka bişey daha var, Liza,insanoğlu yalnız acılarının muhasebesini,tutmasını sever mutluluklarını ise hesaba katmaz.Oysa doğru hesaplasaydı,herkesin kısmetine mutluluktan da bir pay düştüğünü görürdü.Eğer Tanrı’ nın kutsadığı bir ailen varsa, ailende herşey yolunda gidiyorsa,şansına kocan iyi bir adam çıkmışsa, seni seviyor,üzerine titriyor,senden uzaklaşmıyorsa ne güzel! Böyle bir ailede yaşamak ne mutluluk! Hatta baze güçlüklerle,dertlerle boğuşmak da güzeldir;derdin olmadığı yer mi var? Belki evlenirsen kendin keşfedersin.Fakat buna karşılık sevdiğin adamla evliliğinin ilk zamanlarını bir düşünsene, bazen ne büyük bir Saadet, bir evet, ne büyük bir Saadet yaşarsın! Bu sık sık tekrarlanır.İlk zamanlarda kadının kocasıyla kavgalarını ne kadar çok severse o kadar çok kavga çıkarır. Doğru söylüyorum, böyle birisini tanımıştım, kadın adeta, ‘İşte bak gör,seni seviyorum ve aşkımdan sana eziyet ediyorum; bunu büyün benliğinle hissetmelisin!’der gibiydi.Biliyor musun,bir insan aşkı yüzünden sevdiği kimseye kasten eziyet edebilir. Özellikle de kadınlar. İşkence ederken,bir yandan da içinden, ‘Bu yaptığıma karşılık sonradan onu çok çok sevecek, öpücüklere,okşamalara boğacağım,dolayısıyla,şimdi ona yaptığım bu küçük işkence bir günah sayılmaz’ diye düşünür. Evde herkes size karşı Güler yüzlüdür, ev ortamı hem güzel, hem neşeli,hem sakin,hem de ikiyüzlülükten uzaktır. Yine, bazı kadınlar çok kıskanç olur.Böyle birini tanımıştım; kocası dışarı çıkmayı görsün,kadın dayanamaz, gecenin ortasında yatağından fırlar,dışarı çıkar,gizli gizli kocasını gözetlerdi: Şuraya gitmiş olmasın? Sakın şu eve girmiş olmasın,sakın o kadının yanında olmasın? Evet, bu çok fena bir şeydir.Fena bir şey olduğunu kadının kendisi de bilir, kalbi sıkışır,vicdan azabı çeker,ama bir kere sevmiştir işte hepsi aşkı yüzünden!Kavganın ardından barışmak, kadının kocasının önünde kabahatini itiraf etmesi ya da onu bağışlaması ne güzeldir!
Sayfa 127Kitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.