Korhan durdu, zaman da onunla birlikte durdu. Boğazından öyle bir inleme sesi yükseldi ki eğer kucağında olmasaydım ayağa kalkardı ve eminim ki olduğu yere dizlerinin üzerine çökerdi. “Kim?” Dedi dişlerinin arasından.
“Başında babası olmayan bir kız çocuğunun ona yapılanları şikayet edebileceği, altında serinlediği bir gölgesi de yoktur.” dedim gözyaşlarıma gem vurmadan titreyen bir ses, yarım bir tebessümle. “Karnıma dokundular benim hep. Hep dokundular. En büyüğünden en küçüğüne, ailenden tanıdığın herkes yapabiliyor bunu biliyor musun?” Yutkunurken boğazımdan aşağıya ateş iniyordu. “Bu yüzden bir gün kızın olursa onu asla yalnız bırakma.”
Sayfa 419Kitabı okudu
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.