"İnsanlar kendilerini sınırlıyorlar yaşamda bence.
Mesela mutlu olabilmek için bir başkasına ihtiyaç duyuyorlar. Korktukları için bunaldıkları bir evden taşınmıyorlar. Sevmedikleri ,mutsuz eden işlerine devam ediyorlar. Hayatlarından şikayet ediyorlarsa da değiştirmeye cesaret edemiyorlar. Bir suçlu arayıp kendilerine hiç bakmadan faturayı birine,hayata ve Tanrı 'ya kesiyorlar. Kısaca bir kurban gibi yaşıyorlar. Tüm bu sınırları kendileri oluşturup, sonra da o sınırların içinde eziliyorlar."
Sayfa 29Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.