Güneşi İçenlerin Türküsü Bu bir türkü toprak çanaklarda güneşi içenlerin türküsü! Bu bir örgü alev bir saç örgüsü! kıvranıyor; kanlı; kızıl bir meş'ale gibi yanıyor esmer alınlarında bakır ayakları çıplak kahramanların! Ben de gördüm o kahramanları, ben de sardım o örgüyü, ben de onlarla güneşe giden köprüden geçtim! Ben de içtim toprak çanaklarda güneşi. Ben de söyledim o türküyü! zannedersem bu şiirde Nazım Hikmet'in ütopyasıydı. Çünkü edebiyatçıların da sığındığı bir zihin ülkesi olamaz mıydı? Nazım Hikmet Campanella'yı okumuş mudur bilinmez ama onun da vardı bence buna benzer bir hayali. İkisi için de ortak başka bir neden vatanlarından sürgün edilmeleri ve mevcut düzene başkaldırmaları olmuştur. Güneş Ülkesi bir ada devletidir. Başlarında en büyük Metafizikçi de diyebildiğimiz Güneş adını vermişler. Yardımcıları da Güç, Bilgelik ve Sevgi. Güneş, güç, bilgelik ve sevgi diyarı bu Güneş Ülkesi. "Hint Okyanusundaki Taprobana adasına yerleştirdiği ütopyasının. Burası yaşamının yarısını hapislerde, sürgünlerde geçirmiş bir filozufun tanrı, kilise, evren, siyaset, toplum, ve yeniden yapılanma ile ilgili bütün düşlerinin ete kana bürünüp dirildiği bir coğrafyadır; bir filozofun dünya üzerinde kurmayı düşlediği ama ancak zihninin kıyısında bucağında kurmak zorunda kaldığı bir sığınaktır." belki de en azından sınırlı olan dünyada hayallere sınır getirmek istemedi.

Güneş ÜlkesiTommaso Campanella · Alfa Yayıncılık · 20183,515 okunma

·

38 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

b.