Orhan Kemal'in okuduğum ilk kitabı.
Kitabın akıcı ve yalın bir dili var.
İçinde 17 tane kısa öykü var. Bu öykülerde çeşit çeşit insana, hayata dair kesitler var: Sorumsuz babalar, ipsiz sapsız yetişkinler, sahipsiz çocuklar, çocukların hayalleri, görmezden gelinen tipler, aile hayatları, takıntılı insanlar, uyanık geçinenler ve diğerleri...
Öykü türünü pek sevmesem de yer yer tebessüm ettiren hikayeleri ve insanlığa dair halleri göstermekteki yalınlığı ile severek, bir çırpıda okudum.
Keyifli okumalar dilerim...
