Gönderi
Yazdık yine bişeyler.
Bu kitabı okuyalı çok oldu ama bu aralar çok fazla iç dökme isteği var bende ve evde olmanın vermiş olduğu melankolik havayla beni en çok sarsan kitaplardan birini incelemek istedim. "Huzursuzluk"...
Gerçekten insanı huzursuz eden bir kitap, kendinden başkalarını da düşünmeye başlayacağın ve okuduktan sonra insanlar neler yaşamış,ne acılarla karşılaşmışlar kimsenin ruhu duymadan diye düşüneceğin bir kitap. Yani en azından bana öyle olmuştu. Bazı satırlarında farkında olmadan gözümden yaşlar döküldü, bazılarında ise donup kaldım. Bir kitap ancak ruhuma işlerse bende kalıcı oluyor. İşte huzursuzluk da beni fazlasıyla rahatsız edip ruhuma işledi :) kitabın konusunu anlatmak istemiyorum zaten 1k da kitabın ismini yazar yazmaz sana neyi anlattığını öğrenebiliyorsun, ben daha çok bana yansıması ne oldu onu ifade etmek istedim. Livaneli'nin okuduğum ilk kitabı. Çok naif ve duru bir üslübu var. Çiçek gibi şarkılarını da bu kitabı okuduktan sonra daha çok dinledim ve sevdim.. İncelememi bir şarkısıyla sonlandırayım o zaman, aslında böyle sonlandırmayı planlamamıştım ama içimden geldi,en sevdiğim şarkısı "güneş topla benim için" benden size gelsin canlar :) Hakiki baharlara ulaşıp, sevdiklerimize güneş toplayıp sunduğumuz günlere kavuşmak dileğiyle :))
·
5 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.