Bir kadının kurmaca edebiyat yazmadı için gerekli olan kendine ait bir odadan ziyade, kadınların dünya kuruldu kurulalı ikinci sınıf ırk mış gibi yaşaması ve yüzyıllar geçmesine rağmen hala bu durumun değişmediğinin çok güzel bir şekilde anlatımını içeriyor. Edebiyat yapmak şöyle dursun, hiç bir söz hakkı olmayan kadınların yokmuşlarcasına yaşmalarına izin veriliyor. Yaşamak denilirse...
