Bay Oblomov ve oblomovluk... Kitabı bitirmem uzun sürdü o kadar ki ülke gündemi bile değişti ben kitabı okurken,kitabı başka başka şehirlerde okudum.Hatta havalimanında elinde kalınca Oblomov kitabı,yanında kahvesi cama yakın kenar koltuklardan birine yerleşmiş kulağında müziği yüzünde maskesi olan bir kız gördüyseniz de işte o bendim,kitabın birçoğunu da orda okumuş olabilirm. Kitabı bilenler bilir gayet de kalındır kendisi ama zevkle de okutur sadece virüs falan derken uzadı mesele. Yoksa Oblomov bey'le tanışmak benim için bir zevkti. Gelelim şu "oblomovluk" meselesine.. Oblomovluk üşengeçlik,konfor alanını terk etmeme, kaldığın yerde kalma,ordan hareket etmeme ama zekice de fikirlere sahip olma (fakirim ama bari vizyonum dar olsaydı muhabbeti) bizim okulda hep dediğimiz "Zeki ama çalışmıyor" tipinin hayattaki versiyonu... Harcanıyor mu harcanıyorlar..Ara ara dönüp kednisi de bu fikre kapılıyor oblomov'un ama bu bile çok kısa sürüyor. Kitapta belki alt metinde de olsa çok önemli bir nokta dikkatimizi çekiyor. Ailenin tutumu,yetiştirilme şekli.. Bir insanın bütün hayatını etkiliyor,kendi ayakkabısını bile bağlayamayan yetişkinler çıkıyor ortaya. Tabi dönemin yaşam tarzı da etkili,tam geçiş döneminin çocukları..Modern hayatla eski burjuva dönemi..Kendini bir tarafa koyamama ,eski yaşayış tarzından vazgeçememe. Zaman zaman Oblomov'un miskinliğine kızsanız da kendisini okumaktan vazgeçemiyorsunuz. Arkadaşı Şolts'u ayrı seviyorsunuz,Olga'ya ayrı hak veriyorsunuz. Kendini Oblomov'la aynı konuma koyanlar olacaktır ama ben hareketten yana Olga'nın yanındayım. Bu konuda çok güzel fikirler de vardı. Güzeldi... Hayatınızı şöyle bir sorgulatıyor,ikisini de dene tarafını seç gibi..ama denemeden çünkü denemek çok geç olabilir başkasının hayatından ders al,diyor... Bir yandan da en sinir olduğum insan tipini de barındırıyor içinde,gözler önüne seriyor; hiç bir şey yapmazken başkalarının yaptığını "ama sen Aziz'sin sen ne yapsan oluyor,ben de o yetenek yok ki" tarzında savunmaya kalkanlar..Kardeşim bir dene,bir ayağa kalk o zaman görelim seni. "His yok hareket yok acı yok,leş mı kesildin Hayret veriyorsun bana, sen böyle değildin Kurtulmaya azmin, niye bilmem ki, süreksiz? Kendin mi senin, yoksa, ümidin mi yüreksiz?" diyen Mehmet Akif'e katılarak topu ona atıyorum..Üstad o zamandan noktayı koymuş..

Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139,1bin okunma

·

9 görüntüleme

Zeynep Nur

@Velespitlihekim ·

30 Mart 2020 12:46

Şuan önümde Oblomov, 327. Sayfada bir mola vermişken bu yazınızı okudum. Çok güzel ifade etmişsiniz 😊

Sebhoca

@umududaim ·

30 Mart 2020 13:51

Yaa ne güzel,inşallah spoi vermemişimdir diyordum ben de 😅 Devam et vazgeçme Oblomov'dan 🌺

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.