Yine bir Mustafa Kutlu hikayesiyle karşılaşınca okuyamadan duramadım. Okumasam deli olacaktım. Çoğu kitabını okuduğumu sanmama rağmen her defasında hiç bilmediğim bir hikayesiyle karşılaşmak aslında hem beni üzüyor hem de yüreğimi fokurdatıyor. Her defasında ne kadar da tevazu sahibi bir hikayeciyle karşılaştım, şükürler olsun diyorum. Çünkü bir Kutlu okuru bilir ki, hikayecimiz özgeçmişini kitapta vermez. Kitaplarında reklamvari arka kapak yazıları bulunmaz. Önsöz olmaz. Doğrudan hikayenin kendisiyle sizi başbaşa bırakır ve su gibi geçen birkaç saat mutlu olmanıza yeter. Kitapları sıkmaz. Hiçbir Kutlu okuru yoktur ki ben onun hikayelerini bitiremedim, çok sıkıldım diyemez. 200 sayfayı geçmeyen, büyük puntolu (yani yormayan) hikayelerinin her birinde günümüzün Yunus Emre'siyle karşılaştığınızı hissedersiniz. Bu noktada ülkemiz adına üzüldüğüm bir konuya değinmek istiyorum. Maalesef, Kutlu'nun değeri bilinmiyor. Kendisi tanınmıyor. Ah ne çok üzülüyorum bir bilseniz. Aslında hikaye bana Nazan Bekiroğlu'nun "Mücella" romanını hatırlattı. Başkahramanımızın hayat hikayesine odaklanılan kitapta, sıradan bir vatandaşımızın yaşadıklarına ışık tutulmaya çalışılmış. Tıpkı Pamuk'un "Cevdet Bey ve Oğulları" gibi Osmanlı'dan Cumhuriyet'e uzanan bir soyağacı hikayesi var. Şahsın hayat hikayesini kaleme alan gazetecinin, hikaye kitabı içinde tekzip yayınlaması gibi yenilikçi teknikler var, ne kadar hoş! Kahramanımızın büyük dedesinden başlayarak ölümüne kadar geçen olağan hayatı, aşkları, hisleri, kitap tutkusu çok da derin psikolojik analizlere girilmeden olay bazlı anlatılmaya çalışmış. Tabi ki Kutlu'nun şaheseri değil ama okunmaya kesinlikle değer.

Tahir Sami Bey'in Özel HayatıMustafa Kutlu · Dergah Yayınları · 20122,378 okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahmet Burak Ozyurt