tıp fakültesini kazanan herkes o ilk heyecanını altı yılın sonunda da korusaydı eminim çözümü olmayan birçok hastalık yok olurdu. şuan ikinci sınıfta olmama rağmen ileride seçeceğim bölümün nöbetsiz olmasının, hayatımdan beni çok alıkoymamasının hayalini kuruyorum ne yazık ki. paula bakarken bu düşüncelerimden çok utandım. ve başkalarının yaralarını sarabilme imkanını elimin tersiyle itecek olmam beni bu kararımdan vaz geçirdi. doktorluğa apayrı bir bakış açısı getirdi paul. iz bırakan bir beyin cerrahı olmak istiyordu, evet belki bu hayalini istediği gibi gerçekleştirecek zamanı olamadı. fakat benim dahi onun hayatına dahil olmamı sağladı. bu arada lucy'e sarılmak o kadar çok istedim ki kitap boyunca. o olmasıydı paul bu kadar huzurlu gitmeyecekti eminim ki. iyi ki bu kitabı yazmışsın paul....

Son Nefes Havaya KarışmadanPaul Kalanithi · Altın Kitaplar · 20162,035 okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

tutunamayan