İranlılar bugün "İsfahan, nısf-ı cihan", "Isfahan, cihanın yarısı"derler. Bu deyim Hayyam'ın devrinden çok sonra ortaya çıkmıştır gerçi, ama 1074'te de şehri övmek için neler söylenirdi neler: "Taşları kurşun, sinekleri birer arı, otu safran"; "havası öyle temiz öyle sağlıklı ki kilerlerinde hurma kurdunun esamesi okunmaz, koyduğum hiçbir et bozulmaz."...