Sabahattin Ali (yaşadığı süreçten kaynaklı) şiirlerinde çok karamsar bir tablo çiziyor. Şiirlerde tema; sitemkar, umutsuz, her şeyi boş verme ve yalnızlık olarak çıkıyor karşımıza. Kitapta bulunan şiirlerin bir çoğu ‘sistemin içinde kendine göre haksızlığa uğramaktansa özgürce bir başına yaşamayı’ vurguluyor bana göre. Yalnız bir adam. Hapishanede geçirdiği süre zarfında yazılan şiirlerin karamsar tonda olması gayet tabi görünüyor. Ancak Sabahattin Ali’nin kaleminde aşina olmadığım şiirlerle de karşılaştım. Misal 1926 yılında Abdülkadir Geylani Hazretlerine ithafıyla “Nefes” isimli şiiri. Bu ve buna benzer şiirler bulunuyor. Dediğim gibi daha önce kaleminde görmediklerim bunlar. Kendisinin de ilk olarak Yozgat’ta öğretmenlik yaptığı bilinmekle birlikte 23 Aralık 1926 yılında yazılan “Muallim” isimli şiirde “Muallimler, asrımızın evliyasıdır...” cümlesi ile eğitime olan bakış açısını gösteriyor bizlere. Bu sözler, bu benzetme çok hoşuma gitti. :) Divan Edebiyatı ve Halk Edebiyatı’nı kullanmış bazı şiirlerinde; anlayıp anlamamak bizim cahilliğimiz bana göre.. Servet-i Fünun, Varlık, Hayat ve Atsız Mecmua edebiyat dergilerinde yayımlanmış şiirler. “Rüzgar” “Öyle Günler Gördüm Ki...” “Ne Kazandık” “Yetmez mi?”Ruhumun Dalgaları” şiirlerini çok sevdim. Bir de Sinop Ceza Evinde yazılan bir şiir var ki; hepimizin bildiği Edip Akbayram yorumuyla “Aldırma Gönül” isimli şarkıda kullanılan Hapishane 5 şiirinde kullandığı bir ifade değiştirilip “bir sitem yolla Allah’a” şeklini almıştır. Bu durum tartışılan, eleştirilen bir hal olmuştur. Şairin inanç mevzularına kadar gidiyor hatta.. Merak edenler araştırabilir. Eleştirmenlere göre şiirlerinde hem çelişki hem ironi aynı anda bulunuyor. Ve bu da yazarın hayatının çeşitli dönemlerinde farklı fikirlere sahip olabileceğini gösteriyor.

Bütün ŞiirleriSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 201921,1bin okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Güneş